Ben Kimim ?

Ben daha gençlik döneminin başlarında olan çoğu kişi tarafından asosyal olarak adlandırılan insan grubundanım.Aslında asosyal değilim sadece yalnız olmayı seviyorum.İnsanlar benim her dakika bilgisayardan oyun oynadığımı boşa vakit geçirdiğimi sanıyor.Ama aslını bilmiyor,aslında ben de bilmelerini istemezdim.Genelde her sınıfta sesiz olan çocuk vardır ya işte o benim galiba.Aslında sesiz değilim sadece konuşmamayı tercih ediyorum.Genelde çok fazla konuşmam sadece çok yakın olduğum arkadaşlarımla çok fazla konuşurum ama insanlar görmez,zaten onlar sadece görmek istediklerini görüyorlar.Genelde etrafı incelemeyi severim bundan dolayı bir insanın yüzünden onun nasıl biri olduğunu biraz da olsa anlarım.Aslında diğer arkadaşlarım tarafından da seviliyorum genelde çok iyi birisi olduğumu söylerler.Bunu bencillik olsun diye söylemiyorum onlar öyle söylüyor.Bence de ben iyi bir insanın kim ne derse desin.Genellikle çoğu şeye ılımlı yaklaşırım hatta nerdeyse her şeyi hoşgörüyle karşılarım.Galiba en sevmediğim yönlerimden bir tanesi de bu.Birisi beni incitse bile ona iyi davranırım.Dertlerimi paylaşacağım çok fazla arkadaşım yok sadece bir tane var onunla da çocukluktan beri arkadaşız zaten.Onunla 17 yıllık arkadaşız hatta arkadaştan da öte kardeşiz denir ya işte biz oyuz biraz klişe gibi oldu ama öyleyiz.Ailemle bu tür konuları konuşmayı küçüklüğümden beri sevmemişimdir.Bu aralar galiba ergenlikten dolayı hayat çok boşmuş gibi geliyor sanki tüm her şey tekrarlanıyor.Okula git,okuldan gel,ders çalış,zaman geçir,uyu sürekli bu örgü devam ediyor.Şu ergenlik ne zaman bitecek merak ediyorum.Geleceğimin nasıl olacağını bilmiyorum.Ne iş yapacağımı,evlenip evlenmeyeceğimi,mutlu olup olamayacağımı ve birçok şeyi.En büyük korkularımdan birisi de bu gelecek korkusu.Çok fazla mı büyüdüm ben anlamıyorum yaşıtlarım her gece eğlencenin dibine vuruyor ben de geleceği düşünüyorum.Belki de onlar da benim gibidir bilmiyorum.Her gün değişmek istiyorum diğerleri gibi olmak istiyorum ama olmuyor.Ben benim kendimi değiştiremem.Daha anlatacak çok şey var ama vakit yok.Bugün yazmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu öğrendim.Bunların hepsi Sevdiğim Günlük sayesinde,ona buradan çok teşekkür ediyorum.Umarım beni anlarsınız en azından anlamaya çalışırsınız.